Zij kust mijn wang en
hoort geen hart dat, wringt,
op twee gedachten hinkt
Onthecht, onthelst
Ik wil haar missen
Haar mooie lach als
compliment, dan springt
ze op haar fiets en dringt
het tot me door
Haar wielen draaien
Een bocht naar links, een
zwaai met rechts, dag kind
fiets lekker in de wind
en koers vooral
op jouw pedalen
Dag dochterlief, je bent van jou
Het leven mag je halen
©André Meulman 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten