Soms voel ik haar
in de slipstream van gedachten
En voel ik, als opspattend water,
haar nachtjapon aaiend
langs schouder en hand
Tastbaar als vertroosting
Ze is niet weg
Soms hoor ik haar
in de echo van verbeelding
En blaast ze, met tuitende lippen,
zo lief en zacht, woordjes
in ‘t hart van mijn hart
Hoorbaar als een sneeuwbui
Ze is niet weg
Soms zie ik haar
Bij de vogels in de bomen
Daar raakt ze, met vleugels van zijde
de tijd weer aan. Verder
komt nooit dichterbij
Zichtbaar zijn gedachten
Ze is niet weg
Soms proef ik haar
In de volheid van mijn tranen
Blijf!
©AndreMeulman 2014
11-11-2011 MB
Geen opmerkingen:
Een reactie posten