LAFZWANS

Ik schreeuw geen harde kleuren,
meander veilig in pastel

Ik wend mij af voor wereldzaken

Toch zie ik alles, dat weer wel

Mijn vuist raakt nooit een tafel,

ik heb een mening over niets

(Die heb ik wel maar zwijg daarover)

Maar roept een actievoerder iets

Dan val ik bij, nee, nimmer leidend

Ik knik, ik grijns en woord-vermijdend

Steek ik hun waarheid in de lucht

Bij elke tegenwerping

Dan wijs ik steevast naar het bord

Of kantel hun bewering zachtjes

Totdat het in mij rustig wordt

Ik schreeuw geen harde kleuren,

meander veilig in pastel

Ik wend mij af voor wereldzaken

Ik ben een schijterd, dat weer wel

André Meulman / nov 2020